Ինչո՞ւ է Նիկոլը ոչնչացնում Հայաստանը

Այսօր նշվում է Հայաստանի պետական դրոշի Օրը։ Կարծես թե, մեր եռագույնը միակ պետական խորհրդանիշն է, որ Փաշինյանը դեռևս չի որոշել փոխել։ Նա արդեն առաջարկել է փոխել պետական հիմնի վերջին մասը, հայտարարելով, որ այդ ստեղծագործությունը ոչ մի ընդհանուր բան չունի ժամանակակից Հայաստանի հետ։ Թուրքամետ օկուպացիոն ռեժիմը բացահայտ արտահայտվում է նաև գերբի մասին, որի վրայից առաջարկում են վերացնել Արարատ լեռը։ Անգամ խորհրդային ժամանակներում այդ խորհրդանիշը մնում էր Հայկական ԽՍՀ-ի գերբի վրա։ Քաղաքագետ Սերգեյ Մելքոնյանը կարծում է, որ այդպիսի հայտարարությունները հայկական պետականության ապամոնտաժման սկիզբ են նշանակում։

Դրա հետ կապված հարց է առաջանում. ինչու՞մ է կայանում ներկայիս իշխանությունների «հանճարեղ պլանը»։ Ինչպիսի՞ Հայաստան են նրանք ապագայում տեսնում։ Եվ, ընդհանրապես, տեսնու՞մ են արդյոք։ Ակնհայտ է, որ հրաժարվելով անկախ պետականության բոլոր խորհրդանիշներից, թուրքական բեյերը մեր երկիրը լավագույն դեպքում որպես վիլայեթ են տեսնում։ Չէ որ գաղտնիք չէ, որ սպասվում են նոր փոփոխություններ’ Սահմանադրության, Հայկական առաքելական եկեղեցու կարգավիճակի, հայերի ցեղասպանության հերքում և այլն։

Այդ գործընթացները արդեն բացասական արձագանք է ստացել Հայկական սփյուռքում։ Վաշինգտոնի «Հայ դատի» գրասենյակի ներկայացուցիչ Էլիզաբեթ Չուլջյանը կարծում է, որ Հայաստանի ներկայիս իշխանությունների’ Հայոց ցեղասպանությանը վերաբերող մի շարք հայտարարություններ տպավորություն են ստեղծում, որ դրանց հեղինակները ներկայացնում են Թուրքիայի Կառավարությունը, այլ ոչ թե Հայաստանի ժողովրդին։ Փաշինյանի միակողմանի զիջումների վերաբերյալ նա հայտարարել է. «Մի տեղում գրավել են 200 քառակուսի կիլոմետր, հասել են Տավուշի հանձնմանը, հերթը Գեղարքունիքինն է, հետո Սյունիքինը։ Այդ ամենը արվում է նրա համար, որ Հայաստանը զրկվի ինքնապաշտպանության հնարավորությունից»։

Բայց Սփյուռքի վերաբերմունքը Նիկոլի հակաազգային ռեժիմի ավերիչ գործընթացների նկատմամբ ընդհանրապես չի անհանգստացնում ոչ անձամբ նրան, ոչ էլ Կառավարությունից որևէ մեկին։ Հայաստանի ԱԳՆ ղեկավար Արարատ Միրզոյանը, ով ճիշտ ժամանակն է, որ անունը փոխի, հայտարարում է թուրքերի հետ փոխհարաբերությունների մեջ նվաճումների մասին։ Քաղաքական վերլուծաբան Արման Աբովյանը հարց է տալիս. «Կոնկրետ ո՞ր ոլորտում փոխըմբռնման մասին է խոսքը, եթե Էրդողանը հայտարարել է, որ Հայաստանը պետք է «դուրս գա արտաքին ազդեցությունից» և փաստացի խզի հարաբերությունները Սփյուռքի հետ։ Կողմերը համաձայնության են եկել նրանում, որ Երևանը խզու՞մ է հարաբերությունները բարեկամների, դաշնակիցների և Սփյուռքի հետ»։

Իսկ թանկագին Նիկոլ բեյին նրա ատելի հայ ժողովրդից պաշտպանելու համար թուրքերը նրան աչքի լույսի պես կպահեն։ Փաշինյանը պետք է գործը ավարտին հասցնի և մեր երկիրը զրկի պետականությունից, այդ պատճառով նրան պաշտպանություն է պետք իր իսկ քաղաքացիներից։ Պատահական չէ, որ հայտնի թուրքական գործիչ Նեվզեթ Չիչեկը եթերում հայտարարել է, որ թուրքական հատուկ նշանակության զորքերը պետք է ապահովեն Նիկոլի անվտանգությունը։

Այսօր արդեն ակնհայտ է, որ Փաշինյանը երկրի պատմության մեջ ամենավատ ղեկավարն է։ Նա պետական մտածողություն չունի, նրա որոշումները ակնհայտ հակահայկական են, իսկ նրա վարած քաղաքականությունը ուղղված է հայկական պետականության ամբողջական ոչնչացմանը։