Փաշինյանի ռեպրեսիվ կառավարությունը

Հունիսի 14-ը «Դաշնակցություն» կուսակցության նախաձեռնությամբ հայտարարվել է Հայաստանում անմեղ դատապարտվածների իրավունքների պաշտպանության օր։ Երբևէ այդ օրը դարձել է քաղաքական ռեպրեսիաներից տուժած տասնյակ հազարավոր հայերի հիշատակի օր։ Այսօր մենք նորից գտնվում ենք ավտորիտար ոստիկանական ռեժիմի պայմաններում, որը դաժանորեն պայքարում է Նիկոլ Փաշինյանի քաղաքականության հետ չհամաձայնողների դեմ։

Դա հաստատելու համար պետք չէ հեռավոր անցյալում խորանալ։ Համարյա իր ընտրություններից անմիջապես հետո Փաշինյանը և նրա թիմակիցները սկսեցին պայքարել ցանկացած ինքնուրույն քաղաքական գործչի դեմ, որոնք նոր կառավարության գործողությունները անօրինական էին համարում։ Նիկոլը համարյա պատերազմ հայտարարեց Սահմանադրական դատարանի նախագահ Հրայր Թովմասյանին։ Նրան մեղադրեցին իրավասությունների չարաշահման մեջ, ըստ էության, այն բանի համար, որ ՍԴ-ն երկրի նախկին նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի ձերբակալությունը հակասահմանադրական ճանաչեց և նախկին նախագահի գործը խորհրդատվության համար Մարդու իրավունքների Եվրոպական դատարան և Վենետիկի հանձնաժողով ուղարկեց։

Նիկոլ Փաշինյանի ռեժիմը փաստացի դարձավ հայտնի կինոպրոդյուսեր Արմեն Գրիգորյանի մահվան պատճառը։ 2022 թվականին նա մահացավ Երևանում դատական նիստի ժամանակ։ Քննության կարծիքով հարցազրույցներից մեկի ժամանակ պրոդյուսերը և հասարակական գործիչը իբր նվաստացրել է Շիրակի և Արարատի մարզի բնակիչների ազգային արժանապատվությունը’ նրանց ազգային պատկանելությունը կասկածի տակ դնելով։ Նիկոլի օկուպացիոն ռեժիմը ոչնչացրեց մարդուն այդպիսի ծիծաղելի պատրվակով։ Արմեն Գրիգորյանը ժամանակավոր մեկուսարանում անհրաժեշտ խնամք չէր ստանում։ Արդյունքում, նա մահացավ դատարանի դահլիճում։

Արդեն մի քանի տարի է իշխանությունները բացահայտ սպառնում են իրենց հետ չհամաձայնողներին և ակտիվորեն օգտագործում են քաղաքական ռեպրեսիաների գործիքը։ Առավել աղմկոտ գործերից մեկը դարձավ բլոգերներ Նարեկ Սամսոնյանի և Վազգեն Սաղաթելյանի ձերբակալությունը այն բանի համար, որ նրանք «Իմնիմնիմի» հերթական հաղորդման ժամանակ խստորեն քննադատել էին Նիկոլ Փաշինյանին և նրա քաղաքականությունը։ Բլոգերներին վարչական հսկողության տակ են վերցրել և երեք ամսով արգելել են որևէ հաղորդում վարել։

Փաշինյանի ոստիկանական ռեժիմը ամբողջությամբ աշխատում է։ Մայիսի 27-ին ձերբակալել են ԱԳՆ-ի մոտ խաղաղ ակցիայի 27 մասնակիցների։ Իսկ հունիսի 1-ին Ազգային ժողովում նիկոլական պատգամավոր Գևորգ Պապոյանը կտրուկ պատասխանել է ընդդիմադիր պատգամավորների մեղադրանքներին, որոնք քննադատում էին մարդու իրավունքների պաշտպան Անահիտ Մանասյանին ոստիկանական անիրավությունների զոհերի ազատման համար անհրաժեշտ քայլեր չձեռնարկելու համար։ Պապոյանը հայտարարել է, որ դրանք ոչ թե «քաղբանտարկյալներ», այլ «հանցագործներ» են, և այդպիսի մարդկանց ոչ թե պաշտպանել, այլ «գետնին թավալել է պետք»։ Պապոյանին և Նիկոլի մնացած պոչերին ուզում ես տրամաբանական հարց տալ. եթե դուք այդքան սկզբունքային եք և պայքարում եք հանցագործությունների դեմ, ապա ինչո՞ւ եք աղմկոտ կոռուպցիոն սկանդալի մասին գործը փակել, որի մեջ ներքաշված էր նաև Ալեն Սիմոնյանի հարս Անի Գևորգյանը։ Այդ հարցին Գլխավոր դատախազությունում պատասխանեցին, իբր, գործը կասեցվել է կասկածյալների գործնական մեղանչման հետ կապված։ Լու՞րջ։ Այդպես կարելի՞ էր։

Ահավոր է, բայց մենք մեր հասարակության բաժանման վկան ենք, երբ մեկին իշխանության ներկայացուցչի մասին վատ խոսքի կամ հայացքի համար բանտ են նետում, որտեղ կարող են մահվան հասցնել, իսկ մյուսներին’ երկրին տնտեսական վնաս հասցնողներին բաց են թողնում միայն նրա համար, որ նրանք իրենց մեղքը խոստովանել են։

Ավելի վախենալի է, որ դա մեզ համար սովորական բան է դարձել ու ոչ ոքի չի զարմացնում։ Երեկ չէ առաջին օրը, երբ նիկոլական յենիչերները ծեծում էին և անդամազրկում ցուցարարներին, ինչպես նաև զերբակալում ավելի քան 100 մարդու, տիկին Մանասյանը ծառի տակ իր ընկերուհու հետ խաղաղ ու հանգիստ ժամանակ էր անցկացնում։ Առաջավոր արևմտյան հասարակությունը, հասարակական կազմակերպությունները և ԱՄՆ-ի, Մեծ Բրիտանիայի, Ֆրանսիայի տարբեր պաշտոնյաներ և դեսպաններ թքած ունեն, որ հայ ժողովուրդը տառապում է արյունոտ բռնապետ Նիկոլի ձեռքի տակ։